Al in de jaren 70 schreef Armand “Wat hebben we het goed
nondeju”, en wij in het westen kunnen dat natuurlijk vaak alleen maar beamen.
Dat mensen in armoede worden geboren en moeten leven, dat kinderen jarenlang in
oorlogssituaties verkeren, dat niet iedereen gelijke kansen heeft op een
fatsoenlijk leven, het is nou eenmaal zo. Je probeert er iets aan te doen als
je goede doelen steunt, je stemt op een partij die het beste met de zwakkeren
voorheeft, en je hoopt dat de wereld de wil en het vermogen heeft om er iets
aan te doen.
Wat mij veel meer verbaasd, verbijsterd eigenlijk, is dat
mensen er doelbewust op uit zijn het leven van medemensen te verzieken. Waarom
wil ik hier nu iets over schrijven? Ik zag vorige week een item over een vrouw,
ik meen in Pakistan of Iran, die door haar schoonfamilie was overgoten met zuur
en in brand was gestoken. Ze had het overleefd en zag er natuurlijk vreselijk
verminkt uit. Wat het meest macaber was aan deze situatie is dat zij door
armoede was gedwongen ook nog bij haar schoonfamilie in huis te wonen, waar ze
nog dagelijks verder werd vernederd.
Hoe is het mogelijk dat mensen elkaar dit aandoen? En dan
niet met onbekenden, maar met mensen die ze als vrienden, als familie
zouden moeten beschouwen. Niet uit
geldelijk gewin zoals mensensmokkelaars, niet omdat ze uit zijn op persoonlijk
pleziertjes zoals pedofielen in Oost Azië. Nee, gewoon uit, ja, wat is het
eigenlijk? Boosaardigheid?
Mensen gebruiken in zulke situaties vaak de term “beestachtig”.
Integendeel, ik kan me niet voorstellen dat dit doelbewust martelen van naasten
in welke dierenwereld dan ook voorkomt.
Er is de laatste week veel aandacht voor Malala, het
veertienjarige Pakistaanse meisje dat door een fanatieke Taliban “strijder”
werd neergeschoten, en nu symbool staat voor alles wat er mis is met
vrouwenonderdrukking. Laten we hopen dat die symboolfunctie iets kan doen aan
de situatie van vrouwen in de wereld. Maar of dit ook helpt voor de vrouwen die
in thuissituaties worden mishandeld, opgesloten achter een dichte voordeur? Ik
help het hopen.
(Foto - copyright Reuters)
